Strona ta powstała w wyniku śmiertelnego (dosłownie) znudzenia pewnym większym projektem, który jest z serii „never ending pudding" i została zrobiona raczej dla żartu, ale też w celach autoterapeutycznych i jest moim epitafium lub, jak kto woli, łabędzim śpiewem. Są na niej niektóre zdjęcia zrobione przeze mnie (albo i nie przeze mnie) w ciagu ostatnich kilku lat, które jakoś tam lubię i których nie miałem za bardzo gdzie wyświetlić, bo - jak to mówią - szewc bez butów chodzi. Wybór fotogramów jest dość przypadkowy i kompletnie nie chronologiczny, bo mój poprzedni blog ze zdjęciami uległ autodestrukcji i musiałem odtwarzać ze starych klisz, a nierzadko też z wyobraźni. Z czasem będzie tych zdjęć przybywać, ale możliwe też, że ubywać. Dr Rubachello to moje alter ego, o którym jest więcej na stronie wynalazca.com, szczególnie w sekcji pt. „Niewolnica zmysłów" i który wyrósł na autonomiczną postać i ja już chyba nie mam z nim nic wspólnego, a może nawet za nim nie przepadam (i vice versa). Efekty użyte na tej stronie, w większości zostały podpatrzone w bardzo inspirującym miejscu o nazwie Codrops.

Miłego ogladania (albo i nie) życzy

Andreas Rubachello w miejscu, Warszawa AD 1410 (przed bitwą)

ps. A, i zapomiałem napisać, że strona serwuje ciasteczka, ale co czwarte jest z hasziszem.